Willie Arets' compositie 'smekende'

Begin dit jaar leverde ik, ver over de deadline, het gedicht in dat mij door dichter, componist, kunstenaar en programmeur Bas Geerts gevraagd was te schrijven voor het festival Musica Sacra Maastricht. Ik schreef het toen ik oververmoeid aan het raken was en het was het laatste dat ik maakte: daarna was het - tot vandaag aan toe - stil in mijn hoofd.

De bedoeling was dat iemand het op muziek zou zetten. Of het in elk geval als aanleiding zou nemen voor een compositie van nieuwe sacrale muziek. Die iemand werd Willie Arets, die 'smekende' componeerde, een stuk voor twee saxofoons en twee stemmen (een bariton en een sopraan). Afgelopen zaterdag heb ik op het festival 'smekende' voor het eerst gehoord. In de Basiliek van Sint Servaas werd hij door Caroline von Estorff (sopraan), Joshua Franken (bariton), Marta Yébenes Hidalgo (saxofoon) en Astrid Boekel (saxofoon) uitgevoerd.

Hier kun je het gedicht lezen, en luisteren naar een opname van de uitvoering. Die uitvoering was fantastisch, de opname is een beetje provisorisch (de stemmen vallen wat naar de achtergrond). Wil je het stuk écht goed horen, organiseer dan een uitvoering! De partituur is beschikbaar.

waarom wilt u mij smekende,

hier op de grond

aan de rand van uw woord,

brengt uw gebekerde

nee in mijn mond,

waarom ketent u mij,

waarom in dit ontbrekende,

niet in de wereld uw wezende

maar wat in het alles naar u toe bewegende

stekende blijft op mijn tong,

waarom dit bitter begon,

dit appèl

waarop u blijft rekenen,

speek ik u, visser van vrezenden,

van mijn verhemelte

weg op de tel

dat u beetheeft,

spiegelt dat spreeksel

mijn anti-peristaltisch weerstreven

te zijn naar uw beeld,

bevende

spijk in de grond,

buiten de rand van het oord

van het van mond-

vlees geledigde spreken

waarom kijkt u toch steeds

naar mij op

mij verstervend verbeeldende

of u gebroken het in gebreke

geblevene evenwel

levende, levende

wilt, u, mij, smekende